ΔΙΑΦΟΡΑ

Τι είναι τα Χριστούγεννα, πέρα από την υπερκαταναλωτική διάθεση που μας επιβάλλεται αυτές τις άγιες ημέρες, τον χοντρούλη παππού του γνωστού αναψυκτικού, και τα παραπανίσια κιλά που μας μένουν;
Πρόκειται για ένα ετήσιο εορταστικό ραντεβού που, όσο αποστασιοποιημένοι ή κυνικοί κι αν είμαστε, μας είναι αδύνατο να το αποφύγουμε. Χάρη σε έναν τεχνητά συντηρούμενο παλιμπαιδισμό, νιώθουμε την ανάγκη να μας συμβεί, τις ημέρες αυτές, κάτι πολύ ξεχωριστό και ίσως… «μαγικό».
Τελικά, όπως διαπιστώνεται, οι ημέρες των Χριστουγέννων δεν είναι για όλους μια περίοδος έκφρασης των πιο ευγενικών συναισθημάτων αγάπης, ανιδιοτελούς προσφοράς και οικογενειακής θαλπωρής.
Το κράμα των ενοχών για την απώλεια των παιδικών μας ψευδαισθήσεων, σε συνδυασμό με το άγχος για τις ανεπιθύμητες εορταστικές συνεστιάσεις και το άχθος των κοινωνικών συμβάσεων οι οποίες μας επιβάλλουν να επιδεικνύουμε διαρκώς μια προσποιητή χαρά ή και ευτυχία, αποτελούν τελικά ένα καταστροφικό μείγμα που βλάπτει σοβαρά τον ψυχισμό μας.

Πριν από μερικές δεκαετίες, Αμερικανοί ψυχίατροι επινόησαν τον όρο «φαινόμενο των Χριστουγέννων» (αγγλιστί «Christmas effect») για να περιγράψουν το έντονο άγχος, τη βαθιά κατάθλιψη, τα αισθήματα δυστυχίας και ενοχής που βιώνει ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων αυτή την περίοδο του έτους.
Στην ατμόσφαιρα υπάρχει μία διάχυτη «πίεση» για υποχρεωτική ευθυμία, ξεγνοιασιά και ευτυχία. Ένας καταραμένος «μετρητής» ευτυχίας που είναι σχεδόν αδίστακτος!

Υπάρχουν άραγε καλά tips και συνταγές γρήγορων «λύσεων» για «ανάκαμψη» της ψυχολογίας την περίοδο αυτή;

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, τις μέρες αυτές είναι να αναζητήσουμε την επαφή και επικοινωνία με ανθρώπους που νοιαζόμαστε. Το να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας, ακόμα και αυτά της θλίψης με άλλους ανθρώπους, είναι κάτι που μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα. Να εστιάσουμε όσο είναι δυνατό στη συνύπαρξη ακόμα και με μία «μικρή» κίνηση, ένα ελάχιστο δόσιμο,όπως μία βόλτα σε ένα bazaar εθελοντισμού, ένα φιλί μία αγκαλιά που θα κρατήσει λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο σε ένα οικείο πρόσωπο.
Η γλυκιά γεύση της πασπαλισμένης ζάχαρης άχνης ίσως να βρίσκεται μέσα στην επιθυμία για μοίρασμα, δόσιμο, συνύπαρξη, εγγύτητα, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια.

Ευάγγελος Ορφανίδης

Κλινικός ψυχολόγος

13 Μαρτίου, 1964. Νέα Υόρκη,  ώρα 03:15. Η Κάθριν Τζενοβέζε επέστρεφε από τη δουλειά της, ως υπεύθυνη μπαρ. Πλησιάζοντας στο σπίτι της, ένας άγνωστος άνδρας την πλησίασε από πίσω, την ακινητοποίησε και την μαχαίρωσε δύο φορές στην πλάτη. Η Τζενοβέζε στρίγγλισε, φωνάζοντας «Ω Θεέ μου! Με μαχαίρωσαν, βοηθήστε με!». Η γειτονιά ήταν μικρή. Κάποια φώτα άναψαν στα γύρω διαμερίσματα, αλλά δεν φάνηκε κανείς. Από κάπου ακούστηκε μία φωνή «Άσε ήσυχο το κορίτσι». Ο δράστης, απομακρύνθηκε για λίγα λεπτά και η Τζενοβέζε, σύρθηκε μέχρι την είσοδο ενός καταστήματος και παρέμεινε εκεί πεσμένη. Λίγα λεπτά μετά, η γειτονιά ησύχασε. Ο δράστης επέστρεψε και συνέχισε να την μαχαιρώνει. Η Τζενοβέζε συνέχισε να ουρλιάζει. Φώτα άναψαν ξανά στα γύρω διαμερίσματα. Δεν φάνηκε κανείς. Ο δράστης απομακρύνθηκε για να επανέλθει για τρίτη φορά. Μαχαίρωσε την Τζενοβέζε από τον λαιμό έως τα γεννητικά όργανα και την βίασε. Στο τέλος, της απέσπασε 49 δολάρια που βρήκε πάνω της και την άφησε αιμόφυρτη στην είσοδο της πολυκατοικίας, όπου η γυναίκα είχε νωρίτερα καταφέρει να συρθεί.Συνεχεια

Το φαινόμενο Ντάνινγκ–Κρούγκερ είναι μια γνωστική προκατάληψη στην οποία σχετικά ανειδίκευτα άτομα υποφέρουν από απατηλή ανωτερότητα, αξιολογώντας λανθασμένα την ικανότητά τους να είναι πολύ υψηλότερη από ό, τι πραγματικά είναι. Οι Ντάνινγκ και Κρούγκερ απέδωσαν αυτή την προκατάληψη σε μια μεταγνωστική αδυναμία των ανειδίκευτων να αναγνωρίσουν τη δική τους ανεπάρκεια και να αξιολογούν με ακρίβεια την δική τους ικανότητα . Συνεχεια

Ο υπερθυρεοειδισμός ή τοξικοθυρεοειδισμός, οφείλεται σε μία υπερέκκριση του θυρεοειδούς αδένα και ανήκει στην κατηγορία των ψυχοσωματικών διαταραχών. ‘Εχει μία σειρά από πιθανές ψυχικές εκδηλώσεις. Αλλά η περίπτωση κάθε ατόμου είναι διαφορετική και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εμφανιστούν όλα ή κάποια από τα ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Σε γενικές γραμμές ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται με επιβράδυνση των νοητικών λειτουργιών (ιδίως της λήψης αποφάσεων και της μνήμης πρόσφατων γεγονότων), με απάθεια αδιαφορία και λήθαργο, στα οποία μπορεί να προστεθούν συναισθήματα άγχους με ευερεθιστότητα.Συνεχεια

Η «Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή» (ή διασχιστική διαταραχή ταυτότητας)  είναι μια ψυχική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογικό ειρμό σκέψης και απορυθμισμένα – συγκεχυμένα – χαώδη συναισθήματα. Η διάγνωση είναι εφικτή όταν το άτομο παρουσιάζει συμπτώματα σχιζοφρένειας και διαταραχές διάθεσης.

Ο «διπολικός τύπος» (Σχιζοσυναισθηματικής Διαταραχής) παρουσιάζει συμπτώματα μανίας, υπομανίας και μεικτά επεισόδια, ενώ ο «καταθλιπτικός τύπος» (Σχιζοσυναισθηματικής Διαταραχής) παρουσιάζει μόνο συμπτώματα κατάθλιψης (βαρυθυμία, δυσθυμία, κατατονία. αίσθημα ματαιότητας).

Επιπλέον συμπτώματα της ασθένειας αποτελούν οι ψευδαισθήσεις, παρανοϊκού τύπου παραισθήσεις καθώς αποδιοργανωμένος – ακατάληπτος – χαοτικός λόγος & σκέψη. Οι γνωστικές δυσλειτουργίες  είναι σύνηθες φαινόμενο όπως η διάσπαση συγκέντρωσης και προσοχής. Η μείωση στη διαπροσωπική λειτουργικότητα του ατόμου (κοινωνιοπαθητικότητα ή δυσκοινωνικότητα), όπως και η κοινωνική απομόνωση, περιθωριοποίηση είναι αναπόφευκτες (αναπόδραστες) συνέπειες της ασθένειας.

Συνεχεια

Συνεχεια